Saturday, 8 March 2008

Μικρό Αλλελούια


Τόπος: Νεάπολη Εξαρχείων

Χρόνος: Μετά την λειτουργία

Soundtrack: Darker by the day, Nick Cave

Ο δρόμος. Οι δύο κυρίες. Ήταν πιασμένες αγκαζέ. Πολύ σφιχτά, τόσο που κανείς δεν μπορούσε με βεβαιότητα να πει. Αν ήταν τελικά δύο σώματα. Ή και ένα. Σαν εκείνες που βλέπει κανείς. Σε μια ταινία του Ζενέ. Που έγινε γνωστός με την Αμελί. Σαν εκείνες τις κυρίες του Ζενέ πριν από την Αμελί. Φορούσαν και οι δύο ζακέτες. Και μάλλινες κάλτσες. Και κείνα τα παπούτσια τα χαμηλά. Που φοράνε στην εκκλησία. Για να μην ενοχλείται ο Θεός όταν μπαίνεις. Από καθαρό πλαστικό. Για να μην μπαίνεις στην εκκλησία. Με το ίχνος του φόνου στα πόδια σου. Αν και πολλές γυναίκες πάνε με γούνες. Και κανείς δεν παραπονιέται. Γιατί ο γουνέμπορος την έχτισε τούτη την εκκλησία. Είχαν δύο μεγάλους σταυρούς. Όμοιους. Που με τον ίδιο πάλι τρόπο βάραιναν τα κεφάλια τους. Κι όλο το σώμα εντέλει. Αν τελικά ήταν ένα. Αν ήταν. Περπατούν συλλαβιστά. Στην άκρη του δρόμου.. Μιλώντας κάτω από τα χείλη τους. Πότε η μια πότε η άλλη. Φτάνουν στη γωνία και γυρίζουν πίσω. Τα μαλλιά τους είναι τραβηγμένα πίσω. Πιασμένα κότσο. Τόσο σφιχτό που στραγγάλισαν τελικά όλα τα μαλλιά τους. Περνάνε κάθε τόσο μπροστά από το ίδιο μπακάλικο. Την έκτη φορά παίρνουν φωτιά τα πορνοπεριοδικά. Και τα ντι βι ντι με τις τσόντες. Μετά καίγονται τα προφυλακτικά. Και ανατινάζονται. Όσα μπουκάλια έχουν αλκοόλ. Ο μπακάλης χεσμένος βγαίνει στο δρόμο. Κατεβαίνουν δεκατέσσερα μαύρα περιστέρια. Του τρώνε ακαριαία τα μάτια. Εκείνες κάθονται απέναντι. Κοιτάζουν. Αυτή με ελεύθερο το δεξί κάνει το σταυρό της. Η άλλη καταπίνει ένα αντίδωρο. Σταματούν ένα ταξί. Πάνε στον Παράδεισο. Μπαίνουν απ’ την ίδια πόρτα.

Κυριάκος Χαρίτος


6 comments:

Yannis Petsas said...

Ωραίους φίλους έχεις Δάσκα, ωραία επιλογή.
Ευχάριστο ξάφνιασμα, ωραία γραφή, οι τρομοκράτισσες της Ζωής, καλό. Θθρησκοτρομοκρατία, φονταμενταλισμός δεν λέγεται αυτός;
Κυριάκο, καλώς ήρθες.

gerasimos said...

στον παράδεισο πάει ,φυσικά και ο γουνέμπορος που βοήθησε να χτιστεί ο ιερός ναός, βοηθειά μας.

konaki said...

Ωραίες ιστορίες.Γεγονότα καθημερινά που συμβαίνουν σε κάθε πολη κάθε ώρα.Κανείς δεν δίνει τα σημασία και τα προσπερνά ενώ πίσω από κάθε ιστορία κρύβεται ίσως και η φιλοσοφία της ζωής...

danae said...

Αντί σχολίων αποφάσισα να διαλέγω αγαπημένες προτάσεις, "Τόσο σφιχτό που στραγγάλισαν τελικά όλα τα μαλλιά τους."... spit some more

Γιαννης said...

Καταρχήν να πω οτι χαίρομαι που βλέπω καταιγισμό από cityspits! Τούτο εδώ μου άρεσε πολύ, αν και τρόμαξα λίγο στην αρχή με τις κοφτές προτάσεις. Είναι σύντομο, περιγραφικότατο και αστείο. Και τρομακτικό. Ακόμα και η εικόνα με το βιτρώ είναι καταπληκτική.

Στο ίδιο θέμα, έχω να συστήσω σε όλους ένα εξαιρετικό βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου. "Good Omens: The nice and accurate prophecies of Agnes Nutter, Witch" by Terry Pratchett and Neil Gaiman. Σπαρταριστοί Αντίχριστοι, Αγγελοι, Δαίμονες, τα Πάντα.

Doubleface said...

Διαολεμένη είσοδος Χαρίτο.

έχω γιαγιά παπαδιά.
μικρή μου κανε κότσο-μπανάνα κι πήγαινα κατάφωτη.
Σκατό μικρομέγαλο με κραγιόν και τακούνι παπαδέ