Τόπος: η βεράντα μου...
Χρόνος: Απαρατήρητος
Soundtrack: Song for Jesse, OST The assassination of Jesse James by the coward Robert Ford
http://www.youtube.com/watch?v=_CpOQxA0gJ4
Είναι μια γριά στο μπαλκόνι. Και χαϊδεύει αργά τη γάτα της. Είναι και η γάτα γριά. Είναι ένας μαύρος που απλώνει τα ρούχα του στη ταράτσα. Είναι περασμένα μεσάνυχτα. Πριν χαθεί σφυρίζει ένα σκοπό. Κάνει και δύο χορευτικά βήματα. Είναι δύο γυναίκες με έναν αγαθό άντρα. Του βγάζουν φρούτα σε ένα πράσινο πιάτο. Μετά, η πιο μεγάλη του κόβει τα νύχια. Είναι ένα παιδάκι στην ταράτσα μιας μονοκατοικίας. Τρέχει πέρα δώθε κάθε βράδυ. Μες στο σκοτάδι. Ολοσιώπηλο. Φαίνεται μόνο το άσπρο βρακί του. Είναι μια νέα γυναίκα. Ολόγυμνη. Ξαπλωμένη μ’ ενα ογκώδες βιβλίο. Όταν την κουράζει το ακουμπά στην κοιλιά της και της κρύβει το φύλο. Είναι μια κυρία που δεν σηκώνεται ποτέ από το κρεβάτι της. Ρίχνει συνέχεια πασίεντζες με αναμμένο το κινέζικο αμπαζούρ. Το αμπαζούρ είναι ροζ. Είναι ένας 60άρης. Κάθε βράδυ αφού ποτίσει, σβήνει τα φώτα και ανάβει ένα φαναράκι. Μετά φαίνεται μόνο η κάφτρα του. Είναι ένας σκύλος. Γαβγίζει πάντα στα ελικόπτερα. Είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Αυτός ξαπλώνει πάντα πάνω της όταν βλέπουν τηλεόραση. Είναι μια σκιά αγοριού σε ένα μακρινό κίτρινο δωμάτιο. Είναι ένα τηλέφωνο που κανείς δεν σηκώνει. Είναι ένας γέρος που κάθεται πάντα προφίλ. Φορά άσπρο φανελάκι και ακούει ραδιόφωνο. Το σπίτι του είναι πράσινο σκούρο. Είναι ένας γυμνασμένος άντρας που κάθε σαββατοκύριακο έρχεται το κορίτσι του. Τρώνε στη βεράντα. Εκείνη πριν απλώνει τα μαγιό τους. Είναι μια γυναίκα πίσω από τα πατζούρια. Κάθε βράδυ τρέχει περά δώθε σαν το παιδάκι μέσα στο σαλόνι της. Κάπου κάπου ανοίγει πολύ τα χέρια της. Όπως πριν αγκαλιάσουμε κάποιον.
Είναι Αθήνα και είναι καλοκαίρι.
Κ. Χ.
5 comments:
Είσαι
Είναι, είναι και καλά θα κάνει να μην ξανακάνει τόσο καιρό ότι δεν είναι...
Αυτή η τελευταία γυναίκα που αναφέρεις,εγώ ήμουν.
Πώς ξεχώρισες από μακριά και μέσα στο σκοτάδι ότι η γάτα είναι υπέργηρη;
Είχα καιρό να ακούσω τη λέξη "γριά" σ ένα blog - λέξη που ηχούσε περισσότερο σε άλλες,παλιότερες δεκαετίες.Από πόσων ετών και πάνω πιστεύεις πως αποκαλούμε μια γυναίκα έτσι;Για μένα,όταν μεγάλωνα στην επαρχία,γρια ήταν πάντα μια ηλικιωμένη(στα μάτια μου)με τσεμπέρι στα μαλλιά.Ξέρεις,αυτή τη συνήθως μαύρη μαντήλα.
H γριά χαιδεύει τη γάτα της μέρα. Το κείμενο δεν είναι μόνο νυχτερινό. Η γάτα είναι γριά. Κινείται αργά και κοιμάται σχεδόν όποτε την βλέπω. Γριά ειναι η ασπρομάλλα γυναίκα. Που οι φλέβες της είναι ποτάμια. Που τα σκουλαρίκια έχουν βυθιστεί μέσα σ' αυτιά της. Που κινείται αργά απαλά. Σαν να μην υπάρχει βαρύτητα. Από την τόση βαρύτητα.
Κ.Χ.
κατάλαβα,ευχαριστώ.
Post a Comment