ΤΟΠΟΣ: Γραφείο
ΧΡΟΝΟΣ: 13 Φεβρουαρίου 2009
Soundtrack: My love has got no money
Αγαπητέ Obama,
H γλώσσα σου μού είναι εξέχως αρεστή, όμως επειδή θέλω να σου πω ιδέες προσωπικές, προτιμώ την ελληνική για να είμαι όσο γίνεται ειλικρινής.
Είπες στα χρυσά των οικονομιών παιδιά να είναι προσεκτικοί, νουνεχείς θα έλεγε κανείς. Είδες τα χρήματά σου να πηγαίνουνε στράφι. Σε αισθάνομαι. Είσαι ένας Κροίσος φιλάνθρωπος. αντιμετωπίζεις σε μεγαλύτερη κλίμακα την απόγνωση του φορολογούμενου. Κι ο πολίτης συναισθάνεται την αδικία Obama, κι ο φοροφυγάς νιώθει στο πετσί του την αξία της προσπάθειάς του, κι οι στρατιωτικοί ακόμα βάζουν στον στιγμιαίο καφέ τους παγάκια που έχουν μέσα τους απολιθωμένη την δικαιοσύνη. Και τι βγαίνει Obama; Μαύρε μου;
Θα ζήσει κάποιος περισσότερο; Ή έστω καλύτερα;
Obama, άκουσέ με και μην σταματάς. αν γυρεύεις την αλήθεια, ακόμα και νεκρός που θα είσαι και θα έχεις ψυχορραγήσει με την απογοήτευση πως τίποτε δεν βρήκες, στόχο έχεις θέσει ορατό. Και θυμήσου τα λόγια ενός ξεγραμμένου εμπειρικού, η διατύπωση αργά η γρήγορα θα βρει τους θιασώτες της.
Σ' αγαπώ πολύ.
Δ.Κ.
2 comments:
petyximenos o simerinos kafes! ;)
χειρίζεσαι πολύ καλά τη γλώσσα και σπανίζει. πρέπει να την αγαπάς ε; και κάνεις πολύ καλά. ήμουν κι εγώ στη φιλοσοφική. Σε είχα πετύχει αρκετές φορές στον τομέα γλωσσολογίας. σ' έχω πετύχει και στον δρόμο αρκετές φορές κι έχω πάντα την ίδια αντίδραση. τέλος πάντων, ανούσιο, έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς ούτε να μάθεις, ούτε να καταλάβεις ποια είμαι. Η διασημότητα και η αναγνωρισιμότητα τα κάνουν αυτά, δεν θα σου ακούγονται παράξενα και πρωτοφανή. απλώς ήθελα να τα πω. φαντάζομαι γράφεις για την πάρτη σου πιο πολύ. αλλά επειδή γράφεις καλά, αξιοποίησέ το κιόλας.
Μ.
Post a Comment