Zombie

Χρόνος: Ζεστός
Τόπος: Έκπληξη
Soundtrack:
http://www.youtube.com/watch?v=ex30DYwQlHU

Δαγκώνεις όσο δυνατά σε παίρνει. Ξεκινάς από το μυαλό και αφού έχεις την προσοχή του θύματός σου κατεβαίνεις προς τα κάτω. Τρως το βλέμμα κι ό,τι έχει δει, το στόμα και ότι αυτό έχει να πει, το αυτί κι ό,τι μπορεί να ακούσει, τους ώμους κι ό,τι μπορούν να σηκώσουν. Τον λαιμό τον αφήνεις, είναι πολύ συναισθηματικό και το κάνουν και τα βαμπίρ που ως γνωστόν ερωτεύονται. Ο θάνατος έχει αποφασιστεί από το θύμα που δεν έτρεξε να σωθεί. Εσένα δουλειά κι ευθύνη σου είναι να ξαναζήσει και να σου μοιάζει. Να αποκτήσει τις ιδιότητές σου, την δίψα και την εμμονή σου. Να σπάσεις την αλαζονική του ικανότητα για σφυγμούς, ευτυχία και θλίψη. Η καρδιά δεν είναι το πιο δύσκολο, ούτε το πιο μελοδραματικό σημείο. Είπαμε: το θύμα έχει σχεδόν επιλέξει να την χάσει. Το πρόβλημα είναι στο στομάχι. Εκεί το θύμα κλωτσάει με όση ζωή του απομένει, ίσως από πόνο, ίσως από απλό γαργαλητό, ίσως επειδή το αντέχει το μυαλό του, το αντέχει η καρδιά του αλλά δεν το αντέχει το στομάχι του. Προσοχή! Αν δεν νικηθεί το στομάχι, το θύμα μπορεί απλώς να πεθάνει ή να ανανήψει πλήρως. Πάντως σαν κι εσένα δεν πρόκειται να γίνει.
Δ.Δ.