Τόπος: Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου
Χρόνος: Πριν κοιμηθείς
Soundtrack:My way/Gary Oldman(Sid & Nancy)
Mία αδιάφορη νύχτα, με έναν αδιάφορο άντρα, στο δικό μου κρεβάτι, κάνοντας αδιάφορο sex,ίσως κατά λάθος ή δεν ξέρω....
Οι σκέψεις μου και το μυαλό μου γυρνούσαν συνεχώς γύρω από τα προφυλακτικά. Δεν ξέρω το λόγο αλλά έφερνα στο νου μου, τη μορφή τους, το χρώμα τους, το υλικό τους και τελικά το περιεχόμενο τους. Αστραπιαία και σχεδόν άθελα μου, μου ήρθε μια εικόνα.
Πέφτοντας οι βροχές του σε οποιοδήποτε σημείο να γεννιούνται απ' αυτό τα αντίστοιχα παιδιά. Μιλάω μαζί του και λέω:
"Αν πέσουν στο πάπλωμα θα γεννηθεί ένα παιδί με μαμά εμένα και μπαμπά το πάπλωμα, θα είναι όμορφο, καθαρό, τρυφερό, απαλό και αγαπησιάρικο. Αν πέσουν στο σακουλάκι σου, που τόση ώρα γυρνούσε στο νου μου πριν, θα πετάξουμε το σακουλάκι στα σκουπίδια.
Το παιδί αυτό θα έχει μαμά εμένα και μπαμπά τα σκουπίδια ,θα είναι άσχημο, βρώμικο και σκουπιδιασμένο. Γι' αυτό και εγώ θα τρώω τις βροχές σου, θα πέφτουν στο στομάχι μου και θα γεννάω ένα παιδί όμορφο και σκουπιδιασμένο μαζί. Άλλωστε και το στομάχι μου δεν είναι πιο καθαρό, με τόσα τσιγάρα που καταπίνω."
Σηκώθηκε, ντύθηκε με κοίταξε και έφυγε. Εγώ έστρωσα το "σωστό" σεντόνι (έχω ένα σεντόνι που στρώνω πάντα στους γονείς μου όταν έρχονται να με δουν, για να τους μυρίζω μετά) και κοιμήθηκα.
Μ.Τ.
4 comments:
δεν έχω κάνει τίποτα στο "αδιάφορο".Γι αυτό και ελάχιστα πράγματα έκανα στη ζωή μου.Μια ερώτηση:στρώνεις στους γονείς σου το ίδιο σεντόνι κάθε φορά που έρχονται να σε δούν για να μυρίζεις μετά τη μυρωδιά τους;Κάθε φορά με εκπλήσσει πόσο εμείς οι άνθρωποι μοιάζουμε στις συμπεριφορές,κι ας νομίζουμε μερικές φορές πως μόνο εμείς κάνουμε κάτι.Εγώ βέβαια δε θα σκεφτόμουν ποτέ να το κάνω αυτό για τους γονείς μου αλλά έχω το μαντηλάκι της γιαγιάς μου,που το έβαζε στην τσέπη της πάντα,αχρησιμοποίητο,αλλά ήθελε πάντα να ξέρει ότι το έχει.
Ωραίο κειμενάκι, σκληρό. Μόνο που διαφωνώ με την πατρότητα! Το στρωματο-παιδάκι θα είχε μπαμπά αυτόν και μαμά το στρώμα, κ.ο.κ. Ο θρύλος με το σπέρμα του Κρόνου που γονιμοποίησε τη θάλασσα, ίσως;
Αφού εκείνη το σκέφτηκε σε εκείνη ανήκει η πατρότητα...
Κατανοώ απόλυτα...Έμας ήρθε η γιαγιά μου να μας δει στην Αυστραλία... Η μάνα μου της δάνεισε μια νυχτικιά...βαμβακερή άσπρη με κόκκινα μικρά τριαντάφυλλα... Όταν έφυγε και γύρισε Ελλάδα... Την κρατούσα αγκαλιά και έκλαιγα... είχε το άρωμά της...
Κυριάκος Χαρίτος
Post a Comment