Σταθμός Μετρό Κεραμεικού19:37 μ.μ.
Soundtrack: Mogwai, 2 rights make 1 wrong
Μια κοπέλα και ένας νεαρός κατεβαίνουν τις σκάλες του μετρό.
Η κοπέλα είναι 5 σκαλιά πριν το τέλος, οι σκάλες είναι κυλιόμενες άρα 5, 4, 3…
Ο νεαρός 8 σκαλιά πριν το τέλος, άρα 8, 7, 6…
Η προοπτική ροκανίζεται σε μια αντίστροφη μέτρηση κι όλα είναι μεταλλικά ή γρανιτένια. Η κοπέλα φοράει έναν σκούφο, κόκκινο, ένα μπουφάν, πράσινο, ένα μαντήλι, μωβ. Ο νεαρός ένα σκουλαρίκι, ασημένιο, ένα κασκόλ, ριγέ, ένα σακάκι, δερμάτινο.
Χρώματα και υλικά, θηλυκό κι αρσενικό κατεβαίνουν τις σκάλες. Μάλλον οι σκάλες τους κατεβάζουν. Ο νεαρός βλέπει την πλάτη της κοπέλας, η κοπέλα αγνοεί την ύπαρξη του νεαρού. Είναι κουρασμένοι, από κάπου επιστρέφουν, τρίβουν τα μάτια τους, γέρνουν τα κορμιά τους, η κοπέλα αριστερά, ο νεαρός δεξιά, η κοπέλα στηρίζεται στη λεκάνη της, ο νεαρός στο γόνατό του.
Η μέρα τους ήταν γεμάτη, έχουν στις τσέπες τους: ένα εισιτήριο τουλάχιστον, ένα λαστιχάκι, μία ιστορία με έναν παράξενο μοναδικό χαρακτήρα -η κοπέλα με έναν σκύλο, ο νεαρός με μια άλλη κοπέλα- και ένα στυλό. Το Γκάζι από πάνω τους βρέχεται, ετοιμάζεται να ξενυχτίσει, εκθέτει, γεμίζει επισκέπτες και βουίζει. Είναι κι οι δυο τους όμορφοι. Η κοπέλα ξαφνικά το θυμάται και τινάζει τα μαλλιά της με αυταρέσκεια, ο νεαρός βλέπει τα μαλλιά της κοπέλας και ισιώνει το γόνατό του. Ετοιμάζονται να γνωριστούν, αν μη τι άλλο να συναντηθούν, ασχολούνται με την εικόνα τους. Ο νεαρός εντείνει το βλέμμα του και η κοπέλα τακτοποιεί το μαντήλι της.
Οι σκάλες κοντεύουν να τελειώσουν, γίνονται διάδρομος και χάνονται μέσα στο πάτωμα. Ο νεαρός κοιτάζει τον κώλο της κοπέλας και συγκεντρώνεται. Η κοπέλα χάνει τη συγκέντρωσή της και αλλάζει το βάρος στη λεκάνη της. Λίγο πριν σκοντάψει, πηδάει στον ακίνητο γρανίτη ανακουφισμένη και γυρίζει προς τα πίσω και κοιτάζει τον νεαρό. Τον περιμένει να φτάσει στο ύψος της.
Ο νεαρός φέρνει την μύτη του στον ώμο του, κολλάει τα χέρια του στο σώμα του, παίρνει μια βαθιά ανάσα και χύνεται στα σκαλοπάτια μέχρι που το πάτωμα τον ρουφάει ολόκληρο.
Η κοπέλα σκύβει πάνω από το τέρμα της κυλιόμενης. Ύστερα στέκεται όρθια, ψάχνει κάποιο πρόσωπο που να μοιράζεται την έκπληξή της, συνοφρυώνεται και παραπατάει μέχρι την αποβάθρα.
Η κοπέλα είναι 5 σκαλιά πριν το τέλος, οι σκάλες είναι κυλιόμενες άρα 5, 4, 3…
Ο νεαρός 8 σκαλιά πριν το τέλος, άρα 8, 7, 6…
Η προοπτική ροκανίζεται σε μια αντίστροφη μέτρηση κι όλα είναι μεταλλικά ή γρανιτένια. Η κοπέλα φοράει έναν σκούφο, κόκκινο, ένα μπουφάν, πράσινο, ένα μαντήλι, μωβ. Ο νεαρός ένα σκουλαρίκι, ασημένιο, ένα κασκόλ, ριγέ, ένα σακάκι, δερμάτινο.
Χρώματα και υλικά, θηλυκό κι αρσενικό κατεβαίνουν τις σκάλες. Μάλλον οι σκάλες τους κατεβάζουν. Ο νεαρός βλέπει την πλάτη της κοπέλας, η κοπέλα αγνοεί την ύπαρξη του νεαρού. Είναι κουρασμένοι, από κάπου επιστρέφουν, τρίβουν τα μάτια τους, γέρνουν τα κορμιά τους, η κοπέλα αριστερά, ο νεαρός δεξιά, η κοπέλα στηρίζεται στη λεκάνη της, ο νεαρός στο γόνατό του.
Η μέρα τους ήταν γεμάτη, έχουν στις τσέπες τους: ένα εισιτήριο τουλάχιστον, ένα λαστιχάκι, μία ιστορία με έναν παράξενο μοναδικό χαρακτήρα -η κοπέλα με έναν σκύλο, ο νεαρός με μια άλλη κοπέλα- και ένα στυλό. Το Γκάζι από πάνω τους βρέχεται, ετοιμάζεται να ξενυχτίσει, εκθέτει, γεμίζει επισκέπτες και βουίζει. Είναι κι οι δυο τους όμορφοι. Η κοπέλα ξαφνικά το θυμάται και τινάζει τα μαλλιά της με αυταρέσκεια, ο νεαρός βλέπει τα μαλλιά της κοπέλας και ισιώνει το γόνατό του. Ετοιμάζονται να γνωριστούν, αν μη τι άλλο να συναντηθούν, ασχολούνται με την εικόνα τους. Ο νεαρός εντείνει το βλέμμα του και η κοπέλα τακτοποιεί το μαντήλι της.
Οι σκάλες κοντεύουν να τελειώσουν, γίνονται διάδρομος και χάνονται μέσα στο πάτωμα. Ο νεαρός κοιτάζει τον κώλο της κοπέλας και συγκεντρώνεται. Η κοπέλα χάνει τη συγκέντρωσή της και αλλάζει το βάρος στη λεκάνη της. Λίγο πριν σκοντάψει, πηδάει στον ακίνητο γρανίτη ανακουφισμένη και γυρίζει προς τα πίσω και κοιτάζει τον νεαρό. Τον περιμένει να φτάσει στο ύψος της.
Ο νεαρός φέρνει την μύτη του στον ώμο του, κολλάει τα χέρια του στο σώμα του, παίρνει μια βαθιά ανάσα και χύνεται στα σκαλοπάτια μέχρι που το πάτωμα τον ρουφάει ολόκληρο.
Η κοπέλα σκύβει πάνω από το τέρμα της κυλιόμενης. Ύστερα στέκεται όρθια, ψάχνει κάποιο πρόσωπο που να μοιράζεται την έκπληξή της, συνοφρυώνεται και παραπατάει μέχρι την αποβάθρα.
Δανάη Δάσκα
No comments:
Post a Comment