Χρόνος: Περασμένα ΜεσάνυχταΤόπος: Ρότερνταμ
Soundtrack: Janis Joplin - Piece of my heart
Χορτάτοι και λίγο μεθυσμένοι παρκάρουμε τα ποδήλατα πάνω σε μια κολώνα ηλεκτρικού ρεύματος, περνώντας γύρω τους όλες τις αλυσίδες που έχουμε στη διάθεσή μας, ενώ η γέφυρα έχει ανοίξει στα δύο για να περάσει το βυτιοφόρο και να μπαρκάρει στο λιμάνι...
- Hey man!!Use both lockers!!Stealing bikes is a hobby for the motherfuckers around here!! (Πρόσωπο 1)
- Yeah man!!Do you want to walk back home?
- Fuck...If they steal it we will buy a new one from the junkies...5 eurοs will be enough for them!!(Πρόσωπο 2)
Χωρίς σκέψη μπαίνουμε στο πρώτο μπαρ μπροστά μας...Ωραία διακόσμηση σκέφτομαι...Χαμηλός φωτισμός και πάνω στους τοίχους αποκόμματα εφημερίδων και φωτογραφίες από rock stars του΄60. Στο σκοτεινό βάθος ένα ζευγάρι ξανθών μαλλιών ερεθίζει τον για μήνες ανικανοποίητο ανδρισμό μου.
- Welcome guys! Something to drink?
- Three beers, alstublieft!!
Ο γέρος που κάθεται στα αριστερά μας, με κοιτάζει με μισό μάτι κρατώντας το άδειο ποτήρι του. Μουρμουράει κάτι στα ολλανδικά και παραγγέλνει άλλο ένα ποτό. Ξαφνικά η κακοβαμμένη και υπέρβαρη γριά σύντροφός του βγαίνει από την τουαλέτα, κουμπώνοντας το παντελόνι της...Του σκάει ένα φιλί και πίνοντας από το ποτό του, αρχίζει να κουνιέται άγαρμπα και άρρυθμα μπροστά μας..."Old Dutch bitch" μου ψιθυρίζει στο αυτί ο Ιταλός και αρχίζει τα γέλια...Οι μπύρες μας φτάνουν με μια περίεργη καθυστέρηση για ένα μισοάδειο μαγαζί...
- Alstublieft!!
- How much is it?
- Oooh!!It's nothing...Laura and Jessica want to offer you the beers!!
Οι δυο ξανθιές σηκώνουν τα ποτήρια τους, κοιτάζοντάς μας κατάματα με τα κιτρινισμένα δόντια τους, τα πεσμένα στήθη και το μπόλικο ρουζ στα μάγουλά τους.
- Proost!!
- Cheers!!
...
Βγαίνοντας από το μπαρ με ανακούφιση βλέπουμε τα ποδήλατα μας να είναι ακόμα κλειδωμένα στο στύλο ενώ η γέφυρα μόλις έχει αρχίσει να κατεβαίνει...Από τη τζαμαρία του μπαρ φαίνεται η γριά να κουνιέται μπροστά από τον βαριεστημένο σύντροφό της και η σερβιτόρα να μαζεύει τις τρεις μισοτελειωμένες μπύρες από τη μπάρα...
Harry
- Hey man!!Use both lockers!!Stealing bikes is a hobby for the motherfuckers around here!! (Πρόσωπο 1)
- Yeah man!!Do you want to walk back home?
- Fuck...If they steal it we will buy a new one from the junkies...5 eurοs will be enough for them!!(Πρόσωπο 2)
Χωρίς σκέψη μπαίνουμε στο πρώτο μπαρ μπροστά μας...Ωραία διακόσμηση σκέφτομαι...Χαμηλός φωτισμός και πάνω στους τοίχους αποκόμματα εφημερίδων και φωτογραφίες από rock stars του΄60. Στο σκοτεινό βάθος ένα ζευγάρι ξανθών μαλλιών ερεθίζει τον για μήνες ανικανοποίητο ανδρισμό μου.
- Welcome guys! Something to drink?
- Three beers, alstublieft!!
Ο γέρος που κάθεται στα αριστερά μας, με κοιτάζει με μισό μάτι κρατώντας το άδειο ποτήρι του. Μουρμουράει κάτι στα ολλανδικά και παραγγέλνει άλλο ένα ποτό. Ξαφνικά η κακοβαμμένη και υπέρβαρη γριά σύντροφός του βγαίνει από την τουαλέτα, κουμπώνοντας το παντελόνι της...Του σκάει ένα φιλί και πίνοντας από το ποτό του, αρχίζει να κουνιέται άγαρμπα και άρρυθμα μπροστά μας..."Old Dutch bitch" μου ψιθυρίζει στο αυτί ο Ιταλός και αρχίζει τα γέλια...Οι μπύρες μας φτάνουν με μια περίεργη καθυστέρηση για ένα μισοάδειο μαγαζί...
- Alstublieft!!
- How much is it?
- Oooh!!It's nothing...Laura and Jessica want to offer you the beers!!
Οι δυο ξανθιές σηκώνουν τα ποτήρια τους, κοιτάζοντάς μας κατάματα με τα κιτρινισμένα δόντια τους, τα πεσμένα στήθη και το μπόλικο ρουζ στα μάγουλά τους.
- Proost!!
- Cheers!!
...
Βγαίνοντας από το μπαρ με ανακούφιση βλέπουμε τα ποδήλατα μας να είναι ακόμα κλειδωμένα στο στύλο ενώ η γέφυρα μόλις έχει αρχίσει να κατεβαίνει...Από τη τζαμαρία του μπαρ φαίνεται η γριά να κουνιέται μπροστά από τον βαριεστημένο σύντροφό της και η σερβιτόρα να μαζεύει τις τρεις μισοτελειωμένες μπύρες από τη μπάρα...
Harry
3 comments:
"Εχεις κάνει ποτέ σου έρωτα με χοντρή σερβιτόρα, αγόρι μου;" Μια από τις αγαπημένες μου κιν/φικές ατάκες, δε θυμάμαι όμως πια από που είναι... Γυναίκα δεν είναι τα όρθια στήθη, ούτε το λείο δέρμα. Η Γυναίκα είναι Ιδέα. "Τσαχπινιά, πουτανιά, και ξυράφι μυαλό" (Μελίνα Μερκούρη). Μια Γυναίκα (πραγματική, όχι τα "κουνέλια", που έλεγε ένας φίλος) μένει πάντα Γυναίκα, όσα χρόνια κι αν περάσουν, γιατί το πραγματικό πλάσμα είναι από κάτω απ'αυτό που φαίνεται.
Γιάννη Πέτσα, δώσε ένα χεράκι εδώ...
Τι να πω; Νομίζω ότι δεν με θέλουν πια. Ίσως να μην τις θέλω κι εγώ, δεν ξέρω. Εμένα πάντως πάντα μου άρεσαν οι γυναίκες που είχαν κάτι noir, οι Γαλλιδούλες γκαρσόνες του ασπρόμαυρου σινεμά ας πούμε. Αλλά εγώ δεν είμαι τύπος για να μ' έχει κάποιος παράδειγμα.
Και το κείμενο τις αγαπάει τις γυναίκες του... όσο αγαπάει και τους άντρες του που πίνουν μπύρες σε ένα τελειωμένο μπαρ του Ρότερνταμ μόνοι τους για να γνωριστούν.. όσο εμπιστεύεται και την παρακμή του.. και τα μέρη από τα οποία περνάμε και τα θυμόμαστε χωρίς λόγο.
Post a Comment