Sunday 8 June 2008

Thorn Birds


Χρόνος: Σήμερα

Τόπος: Βιβλιοθήκη, Mikalska, Bratislava

Soundtrack:The thorn birds, theme


Έχω μπροστά μου ένα τρομακτικό Gray's Anatomy και το κοιτάζω με φόβο αλλά και λαγνεία...Πολύχρωμα κρανία με περιτριγυρίζουν μέσα από τις εικόνες του. Είναι επείγουσα ανάγκη να ξέρω τις πενηντακάτι ονομασίες απ' έξω μέχρι τις εννιά που κλείνει η βιβλιοθήκη. Πάνω που με πιάνει ο οίστρος, ακούω την μουσική ενός φλάουτου από κάπου κοντά. Για την ακρίβεια κάτω από το ανοιχτό παράθυρο...

Αρχικά χαμογελάω και σκέφτομαι πόσο ωραία είναι η πόλη που έχει γεμίσει με κάθε λογής καλλιτέχνη που προσπαθεί να βγάλει και κάτι από το ταλέντο του. Δεν γνωρίζω όμως...

Το πράγμα συνεχίζει...ο φλαουτίστας παίζει με τα νεύρα μας. Έχει εκτελέσει το ίδιο κομμάτι τουλάχιστον δέκα φόρες γιατί πιθανότατα είναι το μόνο που γνωρίζει. Είμαστε παρεάκι και τα 'χουμε παίξει. Ο εγκέφαλος μου τριβελίζεται καθώς προσπαθώ να θυμηθώ πού την ξέρω αυτή τη μελωδία.

Μετά και την τριακοστή φορά έχω κατασταλάξει. Είναι το soundtrack του Τα πούλια πεθαίνουν τραγουδώντας. Δε το 'χω δει ποτέ, όμως από κάπου μου χει μείνει η μελωδία. Και ο εφιάλτης συνεχίζεται...

Μετά από κανά δυο ώρες αποφασίζω να φύγω παίρνοντας μαζί μου και την ημικρανία μου. Καθώς βγαίνω από το κτίριο τον βλέπω. Τόση ώρα ήταν καθιστός απελπιστικά κοντά. Έτσι μου 'ρχεται να τον ξυλοφορτώσω με το πεντάκιλο βιβλίο μου αλλά αυτός με αποτελειώνει...

Σηκώνεται και αποφασίζει πως θέλει να φύγει! Τόση ώρα ήταν εκεί και δεν το κουνούσε με τίποτα και τώρα λες και θέλει να με οδηγήσει στην σχιζοφρένια την κάνει. Αποφασίζω πως με κέρδισε και αφήνω το βιβλίο μέσα στην τσάντα. Απόψε νομίζω πως θα προσευχηθώ σε όλους τους Θεούς να μην είναι και πάλι εκεί αύριο..

Vivi_kar

4 comments:

Doubleface said...

Ρε συ Vivi σαν να μου φαίνεται ότι τα χεις βάλει μ'όλους τους καταφρονεμένους αυτής της γης επειδή σου ζητάνε τσιγάρα και σε ενοχλούν στο διάβασμά σου. σίγουρα χρειάζεται καλύτερο ρεπερτότιο ο φλαουτίστας αλλά πρέπει κι αυτός να βγάλει τα προς το ζην... άλλωστε μη νομίζεις όλοι στους γιατρούς θα τα φάμε. Στειλε μας και καμια φωτο από την Μπρατισλάβα, ακούγεται ενδιαφέρουσα πόλη..

Doubleface said...

αυτά τα πολύχρωμα κρανία πολύ με άρεσαν

τι κάνεις αλήθεια;

η άλλη μισή
doubleface

Soraya said...

Να σου πώ την αλήθεια είμαι ψυχοπονιάρα αλλά
1)Είναι νόμος εδώ γύρω να μην μιλάμε σε αγνώστους(έχεις δει το Hostel? εδώ γυρίστηκε...lol)
2)Ο φλαουτίστας έπαιζε επι 4 ώρες το ίδιο γλυκανάλατο τραγούδι! Τα παίξα σου λέω!
Λοιπόν εγώ εδώ σπουδάζω οδοντιατρική και ναι μέσα στο gray's έχει διάφορες εικόνες με χρωματισμένα διαφορετικά τα μέρη του κρανίου..
Πολύ σουρεάλ φάση δε συμφωνείτε;

danae said...

Το Hostel ε... πάω πάσο. Και καταλαβαίνω ότι τα πουλιά μπορούν και να σκοτώσουν τραγουδώντας την ίδια μελωδία.